Namaszczenia chorych PDF Drukuj

 

NAMASZCZENIE CHORYCH
"Przez święte chorych namaszczenie i modlitwę kapłanów cały Kościół poleca chorych cierpiącemu i uwielbionemu Panu, aby ich podźwignął i zbawił; a nadto zachęca ich, aby łącząc się dobrowolnie z męką i śmiercią Chrystusa, przysparzali dobra Ludowi Bożemu"
/KKK 1499/
Obowiązek poproszenia kapłana ciąży na najbliższej rodzinie chorego. W przypadku ciężkiej choroby lepiej poprosić kapłana wcześniej, bowiem jest to sakrament umocnienia. Sakrament ten może być przyjmowany wielokrotnie, a nie tylko w przypadkach krańcowych. 
Jeśli jest Najświętszy Sakrament, podczas drogi do chorego nie rozmawiamy z księdzem, tylko adorujemy Pana Jezusa.
Przygotowanie mieszkania: stół nakryty białym obrusem, krzyż, świeca, woda święcona i kropidło, wata, sól, kawałek chleba, woda do popicia dla chorego. W czasie udzielania sakramentu namaszczenia chorych powinni modlić się wspólnie także domownicy.
Sakramentu namaszczenia chorych można udzielić w następujących przypadkach:
  • jeśli jest przewlekła choroba,
  • osobom starszym wiekiem,
  • przed operacją medyczną,
  • nieprzytomnym lub psychicznie chorym, jeśli można przypuszczać, że w normalnych warunkach życzyłyby sobie przyjęcia tego sakramentu.
SAKRAMENTU TEGO NIE UDZIELA SIĘ ZMARŁYM!
Kapłana z posługą do chorego lub umierającego wzywamy jak najszybciej i o każdej porze dnia lub nocy.